Mindo

We kiezen voor de vroege bus naar Mindo. Dat betekent om 06.45 uur ontbijten en 06.55 op pad. Een aardige dame van het hotel was al om 06.25 uur in actie voor ons ontbijt en het opbergen van onze bagage. We willen nl. niet alle bagage meenemen omdat we weer in dit hotel Discovery Quito terugkomen. We lopen het eerste stukje, nemen de lokale bus voor een paar kilometer om vervolgens een van de drie belangrijke lijnen dwars door Quito te nemen naar het centrale busstation. Daar aangekomen staat de bus al klaar. De busrit duurt 2,5 uur en voert ons door een schitterende, alpine-achtige streek naar het 1400m lager en dus warmer gelegen Mindo.  Het is maar een klein dorpje met een enkele hoofdstraat,  een 20-tal lodges  en een 40 tal restaurantjes,  winkeltjes e.d. We nemen koffie waarna we een lodge aan het riviertje Mindo uitkiezen. Een "beauty" van een lodge omgeven door de jungle, waar je de vogels (waarom Mindo bekend staat) vanuit je bed kunt gadeslaan. We benutten de middag om een bergwandeling te maken naar een prachtige vlinderboerderij waar we uitleg krijgen over de kweek van vlinders die daarna in de natuur worden uitgezet tot behoud en uitbreiding van de biodiversiteit in dit werkelijk schitterende natuurgebied. De volgende dag gaan we bird-watchen met de Canadese Michelle. Ze vroeg in het restaurant van ons hotel of er iemand mee wilde om de kosten van $50 te delen. Om 05.45 uur gaan we gedrieën op pad met de gids Julia. Ze heeft een zware kijker op statief mee en laat ons wel zo'n 50 verschillende vogels zien in de meest prachtige kleuren en van groot tot klein. Indrukwekkend zijn de Toekan's en de Motmot. Het enthousiasme van Julia kent geen grenzen want we gaan door tot 12.00 uur i.p.v. 08.30 uur. We onderbreken deze indrukwekkende tocht met een heerlijk birdwatchers ontbijt met verse koffie in de tuin bij een Engels stel. Je zit er in een prachtige door bloeiende tropische planten omgeven natuur waar de collibries vanaf een meter kan gadeslaan. In de middag maken we nog een mooie wandeling door de omgeving en besluiten we om opnieuw gedrieën naar het Reserva Las Tangeras te gaan. Op tijd naar bed want om 06.45 uur staat de taxi klaar om de eerste 7 km te overbruggen waarna ons een wandeling wacht van 45 min door de jungle om de lodge in het reservaat te kunnen bereiken. 

De wandeling naar de lodge is adembenemend mooi. Prachtige doorkijkjes tussen het tropisch regenwoud door naar de vallei. Een eenzame Toekan die de vallei overvliegt. Overal de meest prachtige, planten en bloemen, veel vogelgeluiden en het geklop van een ijverige specht. De temperatuur is al snel warm vanwege het steigen en dalen tijdens de wandeling. En je ontkomt er niet aan om af en toe stil te blijven staan om van deze prachtige natuur te genieten waar geen enkel geluid vanuit de bewoonde wereld doordringt. Alleen het geluid van talloze vogels, het geruis van water of het het gekwaak van kikkers en het gezang van de krekels begeleiden de stilte. De vele in bloei staande en voor ons nog onbekende tropische planten zijn geweldig mooi in al hun kleurenpracht. En we ontdekken ook aardbeien en frambozen.  
In de prachtige, houten, lodge, die we bereiken via een hangbrug, toeganke-
lijk voor 1 persoon tegelijk, worden we warm welkom geheten door 2 jonge Amerikanen, die een geweldig lekker ontbijt voor ons maken. Aan de lodge zit een groot terras. Daaraan hangen drinkbekers voor de collibries. Je ziet de hele dag vanaf 1,5 meter honderden collibries van zo'n 15 verschillende soorten komen drinken. Ze hebben 10-tallen kleuren en vliegen af en aan. Bijzonder is dat de collibrie de enige vogel is die achteruit kan vliegen. Als een helikopter hangen ze boven de drinkbekers terwijl ze drinken. Ook sturen ze elkaar vaak weg bij dedrinkplaats. De lodge ligt in  een privédal van een kleine 100 ha waar een rivier doorheen stroomt en is van een stichting die zich inzet om de natuur te beschermen. De lodge wordt gerund door vrijwilligers.  In ons geval een jong koppel uit Amerika, Parks en Alexia die hier 3 maanden werken, omdat het visum niet langer geldig is. Hij is bioloog en zij heeft verschillende interesses en werkervaring. 
Het lijkt basic, omdat er geen elektriciteit is, maar we hebben wel een warme douche, heerlijk drinkwater uit de natuur en op de open zolder waar we slapen genieten we onder de klamboe 's-nachts van allerlei oorverdovende geluiden uit de jungle
We hebben er 2 nachten geslapen. Op de eerste ochtend zijn we om 5.00 uur opgestaan en in het donker de berg opgelopen om de 'Cock of the Rock' te zien en te horen vanaf een vogel observatieplaats. Dat is een zeer zeldzame vogel, rood en zwart met grijs met een rode kuif die alleen in een heel klein gebied in de wereld voorkomt. De vrijwilligers begeleiden ons en geven een uitvoerige uitleg bij de paringsdans van de mannetjes die vlak voor onze ogen plaatsvindt. Ze maken er ook hele vreemde geluiden bij en bijzonder is dat als zich een vrouwtje laat zien de mannetjes gezamenlijk een van hen helpt om het vrouwtje te gerieven. De vrijwilligers kunnen zo ook meteen hun observaties noteren. We leerden o.a dat de kikkers in bromelia's huizen en daar soms ook hun eitjes leggen. De jonge kikkertjes moeten vervolgens op zoek naar een eigen bromelia. Verder hebben we genoten van de natuur en de vele kleurrijke bloemen, planten en bomen, de prachtige vogels, gezwommen in het riviertje en de meest prachtige wandelingen gemaakt. De geweldige kookkunst van de vrijwilligers was een belevenis op zich. Denk aan vers brood bij iedere maaltijd, pannenkoekjes bij het ontbijt, 2x verse taart, heerlijke salades en geweldige vegetarische hoofdmaaltijden met steeds weer andere, heerlijke, verse, sausen. Ook de wijn smaakte bij het kaarslicht uitstekend tijdens ons diner in deze jungle.
Nu weer terug voor 1 nacht in Quito en dan gaan we maandag naar Banos om te kijken of we de rode gloed van de vulkaan in de nacht kunnen observeren.

Succes met de Sinterklaas stress en veel liefs.
Mar en Henk.