Cuenca --> Guayaquil

In Cuenca namen we de stadsbus naar het centrum. Het OV is hier makkelijk maar de oude bussen rijden met horten en stoten en slaan zwarte rookpluimen uit. We stappen uit bij Parque de la Madre,  vlakbij ons beoogde hotel. Mar geparkeerd in een meer dan goed koffieshoppie waar ze de heerlijkste gerechten hebben. Het oogde een beetje "Jehova" maar dat bleek niet het geval.  Het beoogde hotel had helaas geen plaats. De tweede poging was meteen raak. Hostel Turismo del Mundo bleek een prima kamer te hebben tegen de buitenkant van het hoger gelegen oude stadscentrum aangeplakt met een geweldig uitzicht op zowel de 's-avonds prachtig verlichte en lager gelegen uitbreiding van de stad (aan de voorkant) als het sfeervol verlichte oude, grote stadscentrum (aan de achterkant) met de prachtig uitgelichte kerken en bijzondere gebouwen. Cuenca (2530 mtr) staat op de unesco werelderfgoedlijst en dat is terecht. Het is de derde grote stad van Ecuador,  maar is heel groen en gezellig. Je kan er ook s' avonds rustig op uit. Ondanks dat het 's avonds fris is (circa 13 graden) is het lekker gezellig op straat. Naast ons hostel is een grote trap naar beneden richting het water en daar spelen iedere avond straatmuzikanten,  het publiek zit op de trap. Mutsen op en een biertje erbij en het feest is compleet.
Op de 2e dag hebben we een paar prachtige musea bezocht. Eerst bezochten we het oudheidkundig museum, waar we aan de hand van eeuwenoude voorwerpen werden meegenomen van zo'n 1500 jaar voor Chr. tot heden. Talloze voorwerpen lieten ons de prehistorie van de Inca's en de vele volkeren van Ecuador zien en namen ons mee van de tijd van stenen bijlen en naalden van botten via de ijzertijd naar de modernere en welvarende tijd met schitterende gouden en zilveren voorwerpen. Beslist zeer de moeite waard al was een deskundige uitleg meer dan welkom geweest. Daarna brachten we een bezoek aan het volkenkundig museum waar op overtuigende wijze de geschiedenis en het leven van de vele Ecuadoriaanse volkeren in beeld werd gebracht. Wij herkenden daardoor nog beter de verschillen van de vele bevolkingsgroepen die we op onze reis hebben ontmoet. Dat uit zich m.n. in kleding, gebruiken, feesten,  gebruiksvoorwerpen en producten die men vervaardigt in de diverse gebieden. De bevolkingsgroepen zijn ieder ook erg trots op hun eigen cultuur en gebruiken. In de avond hebben we Colombiaans gegeten. Een dag later, woensdag, zijn we met de bus naar een ander centrumstadje geweest en hebben we kunnen zien hoe de cavia's aan een stok worden geregen en vervolgens in zijn geheel op de bbq worden gebraden. Helaas was er geen eetgelegenheid bij dus hebben we ons beiden aan de inheemse vissoep gewaagd. In de middag hebben we ons bezig gehouden met de zogenaamde Panamahoed.  Eerst hebben we het museum bezocht en en kregen samen met een Belgisch / Franse koppeltje een  uitstekende Engelstalig uitleg. Tijdens de rondleiding leer je hoe de hoeden gemaakt worden en hoe je de kwaliteitsverschillen kan herkennen. Alles is nog handwerk. Deze firma maakt ongeveer 300 hoeden per dag en exporteert deze over de hele wereld. De ontvangende partij mag vervolgens hun eigen naam er aangeven. De duurste hoeden kosten wel 3000 dollar en worden in Amerika voor 10.000 dollar doorverkocht. Die kwaliteit sterft echter uit omdat deze niet meer kan worden overgedragen door de oudere vlechters. Volgens onze deskundige worden de echte Panamahoeden alleen in Ecuador gemaakt. Daarnaast worden er van de grassoort allerlei andere producten gemaakt zoals tassen en was er een heuse, schitterende bruidsjurk gemaakt. Grappig detail was dat de schoen van de Belgische dame kapot was gegaan.  Spontaan werd haar schoen in de werkplaats van de hoeden gerepareerd. De rondleiding eindigt natuurlijk in de winkel. Het koppeltje is met 7 hoeden van verschillende kwaliteiten naar huis gegaan, de goedkope hoeden zijn als kerstkadootje bedoeld. Ook Henk heeft een mooie Panamahoed gekocht. Hartstikke leuk, alleen de doos met hoed is wat onhandig als je met een rugzak rondreist. Inmiddels zijn we met de bus na een 4 uur durende tocht door het schitterende Cajas natuurgebied aangekomen in Guayaquil waar Mar in de lokale bus -in discussie met een 4-tal vrouwen- meer dan uitvoerig werden gewaarschuwd voor de criminaliteit. De dieven zijn volgens de Ecuadoriaanse dames zeer "rapido" wat Mar er toe bracht haar spierballen te laten zien ten teken dat ze haar mannetje wel staat. Vol ontzag keken de dames naar Mar d'r spierballen. Ook haar blonde haren en blauwe ogen werden uitgebreid besproken. Morgen vliegen we al vroeg naar de Galapagos. Onduidelijk is nog of daar internet beschikbaar is. Maak jullie dus nu niet meteen ongerust als we even uit de lucht zijn. Vrijdag 19 december keren we weer in dit hotel "Suites Madrid" terug.
Liefs, Marenhenk