Noordoost en noordwest Thailland

2012-12-16 zondag
Om 07.45 uit worden we wakker, inpakken, douchen, aankleden, ontbijten bij het hotel waarna om 10.00 uur de minibus ons oppikt. Hop, op weg naar Chiang Rai. We bezoeken onderweg de prachtige Witte Tempel. Met bijzondere Wandschilderingen binnen waarop o.a. Elvis Presley, Mickel Jackson, de vernietiging van de Twintowers, Bin Laden, enz. enz. Staan afgebeeld. Zeg maar eens dat Boeddha niet bij de tijd is of wordt gehouden!!

13.30 uur komen we aan op New Busstation, dat 8km buiten de stad ligt. Samen met nog 2 andere toeristen nemen we de sorng-taa-ou naar het centrum. Op verzoek van Henk worden we in de buurt van ons hotel afgezet. We lopen de doodlopende straat in maar de 4 bezochte hotelletjes kan Henk zijn goedkeuring niet wegdragen. Uiteindelijk belanden we -bijna terug bij ons uitstappunt- in een alternatief uitziend -open lucht-restaurantje waar Mar wordt geparkeerd en Henk op zoek gaat naar het door hem uit de Lonely Planet uitgezochte hotelletje. (0Een prima tip van de Lonely Planet) Uiteindelijk vindt hij het vlakbij, Jansom House, 897/2 Jedyod Rd Wiang Muang, tel. 0-5371-4552 voor 500Bh per nacht incl. ontbijt, dagelijks schone handdoeken en 2 flessen water p.p. Een prima kamer met een warme douche, kraakhelder en een wat hard bed. Maar ...... Mar heeft een opblaas matrasje mee dus dat moet goed komen. Terug gekomen bij het -naar blijkt Vietnamese restaurantje heeft Mar een heerlijke salade besteld en kiest Henk vervolgens voor een Vietnamese soep met een 5-tal verse kruiden waarvan je de bladeren en takjes in de soep moet doen en opeten. Heerlijk! We installeren ons in het hotel en gaan op pad. Bij de clocktower voeren we krijgsberaad wat te doen. We besluiten niet in dit veel kleiner dan Chiang Mai zijnde stadje te blijven maar een excursie te boeken. In het hotel bekijken we het aanbod en Henk begint een wat stroef verlopen informatief gesprek dat vastloopt op het kip-ei vraagstuk van wat wilt u en wat heeft hij te bieden. Als Mar zich er mee bemoeid ontdooit de man en komen we een tocht overeen met een auto met chauffeur. Daarna vertrekken we naar de nachtmarkt waar een plein met veel eetstalletjes is en we op enkele culturele optredens worden getrakteerd. We starten met een grote fles Singha en bestellen een schaal met gepaneerde vis als voorafje. Het ziet er heerlijk uit maar blijkt 2 garnalen, 2 inkvisringen en twee spierinkjes te bevatten en voor de rest uit gepaneerde stukjes wortel, boontje en broccoli. Ook lekker maar niet wat we bedoelden. We genieten van het bier, de omgeving en de optredens het gaan daarna op zoek naar een Red Snapper die vérvolgens voor ons wordt klaar gemaakt.
Met een tweede fles Singha vermaken wij ons best. Daarna wandelen we nog wat rond en vertrekken naar ons hotel.

2012-12-17 maandag. Bedelmonniken, dagtocht noord Thailand.
Om 05.45 uur staat Henk op. Ik ben nieuwsgierig naar de bedelmonniken die om 06.00 uur op pad gaan. Te vroeg sta ik al in het donker buiten. Om 06.10 gaat de poort van het tempelcomplex open en vertrekken de eerste monniken. Ik volg er een op gepaste afstand om te zien hoe dit bedelen gaat. De monnik wacht m.n. bij restaurants en winkels of hij wat krijgt en zingt dan zijn gebed naar de sereen geknielde of staande donateur. En hop, op weg naar de volgende. Na een tijdje zie je overal tientallen monniken lopen, allemaal op bedeltocht. De bedelkommen zijn verschillend. Soms een soort glimmend metaal met plastic deksel. Soms wat luxer met een sta-poot er onder al dan niet met een draagband. Omstreeks 08.30 uur loop ik via de vlakbij het hotel gelegen tempel terug waar een 5-tal monniken volop met hun zangerige gebeden bezig zijn.
Na terugkeer ontbijten we samen en stipt om 08.00 uur staat onze chauffeur gereed. We vertrekken eerst naar de belangrijke lokale tempel waar onze chauffeur uitleg geeft. Hij blijkt overigens zelf geen boeddhist te zijn maar christelijk. Daarna vertrekken we naar Black House. Het ressort van een van de belangrijkste (73 jarige) Thaise kunstenaars, die hier m.n. veel artikelen vanuit de natuur heeft tentoongesteld. Een kapitale teakhouten hal, fantastisch houtsnijwerk dat men ter plekke maakt in een eigen werkplaats, enorme 10 cm dikke, teakhouten tafels en stoelen van ruw materiaal, veel botten , schedels en gebruiksvoorwerpen, maar ook een hal met prachtige, enigszins surrealistische werken waarin bv Boeddha kan worden waargenomen. Niet te betalen, miljoenen Bath's kostende schilderwerken.
Fallussen zijn kennelijk ook onvermijdelijk. Buitenaardse (Elianes) wezens van klei, sieraden, T-shirts, etc. etc. zijn in de bijbehorende winkel te koop.
We vervolgens onze weg naar de theeplantages in Mae Solong We rijden door een prachtig bergachtig landschap en stoppen bij een van de stalletjes waar we een 8-tal soorten thee kunnen proeven. Het gaat in hoog tempo maar de verschillen van smaak zijn duidelijk te proeven. We kopen er uiteindelijk een pakje thee.We lopen langs de er t.o. gelegen stalletjes van de hilltribes, de bergvolkeren van het noorden. We vervolgen onze weg en op verzoek van Henk kiezen we niet voor de inbegrepen Thaise buffet maar voor een lokale eetgelegenheid tussen de Thai-en. Er komt net een groepje prachtig geklede dames aan die een interlokale schoolsportwedstrijd opluisteren. We vervolgen onze weg.
In Mae Sai, op de grens met Myanmar bezoeken we de levendige en drukke markt waar Henk opnieuw thee koopt.
We bezoeken hierna de Golden Triangel in Soprot (nabij Chiang Saen, het 3-landenpunt aan de Mekong tussen Myammar, Laos en Thailand. We bezoeken de iets hoger gelegen tempelrestanten en rijden vervolgens door naar een boven de rivier gelegen boeddhistische attractie (groot boeddhabeeld op een boot) waar we een vriendelijke, 66-jarige, gepensioneerde, Indonesische arts ontmoeten. Hij spreekt nog wat Nederlands en we raken met hem aan de praat waarna hij met ons op de foto wil. Hij woont op Sumatra. Hierna bezoeken we het interessante Opium museum i.p.v. de boottocht over de Mekong. Leuk om te bekijken met veel info over de opiumsmokkel- en -teelt, alsmede informatie over het maken en gebruiken van opium en de daarmee gepaard gaande vrijheidsstrijd van de hier gevestigde minderheden. Op de terugweg bezoeken we nog de eeuwenoude tempelrestanten waarvan de Chedi (de grotere worden gewoonlijk gebruikt om de as van gecremeerden in te bewaren) die a.g.v. de invloed van de grote aardbeving in 2011 in Myanmar beschadigde. Inmiddels is de top weer herbouwd. Op de terugweg blijkt de weg door politie en leger te worden bewaakt i.v.m. de verwachte doortocht van een prinses dat is erg prettig want met gepaste escorte schieten we snel op.
's-Avonds eten we weer op het eetplein nabij de nightmarkt. Dit keer kiest Mar voor de sushi die uitstekend smaakt en Henk gaat voor een zeer lokaal gerecht bestaande uit een kom rijst met wat groente. Natuurlijk met een grote fles Thais Singha bier. We lopen nog wat langs de kraampjes en Mar koopt haar felbegeerde, warme pannenkoek met banaan en chocolade. Daarna keren we terug naar het hotel.

2012-12-18 dinsdag.
Mar heeft de wekker gezet om 05.45 uur om naar de lokale markt gaan. De straten zijn bevolkt met talloze monniken die hun ochtend bedeltocht houden. Tas over de schouder en bedelkom in de hand. Ze blijven links en rechts staan bij een middenstander en wachten of ze wat krijgen. Zo ja, dan legt de gever iets in de kom en sluit vervolgens de handen recht tegen elkaar voor het voorhoofd en buigt licht voorover op de knieën naar de monnik. De monnik prevelt hardop -op zangerig toon-een gebed, waarna de monnik zijn weg vervolgt. Een variant op het afkopen van het ochtendgebed met erbij een soort aflaat zoals de RK-kerk dat kent. Wat gaat er in het gemoed om van de arme Thai die geen donatie kan doen aan de monnik en dus geen gebed over zich uitgesproken krijgt, zo vraag ik me af. Mar maakt een foto van een groep van 6 monniken die gezamenlijk op bedeltocht zijn. De hoofdmonnik voorop en de anderen er achteraan. Ze hebben ook nog een hond bij zich met een heel licht oranje kleedje. Als de stoet ergens stopt moet je ook echt alle monniken wat geven die dan vervolgens gezamenlijk het ceremoniële gebed uitspreken. Ze hebben het efficiënt (of is het commercieel?) aangepakt want ze worden gevolgd door een man die een handkar trekt en waar -onder een kleed-de gaven steeds worden opgeborgen. Bij de volgende stop lijkt het dan dat ze nog niets hebben ontvangen.
Op de markt ligt het vol verse groenten, kruiden, vlees ( tot varkenskoppen, varkensoren, kikkers, en insecten toe) en natuurlijk de onvermijdelijke eetstalletjes. Een levendig, typisch Aziatisch, straatbeeld met alle geuren van dien. We gaan vervolgens om 07.15 uur ontbijten. Henk loopt naar de naastgelegen kapper en laat zijn haren knippen. Met het nodige gebarentaal wordt afgesproken hoe kort het moet worden. In no time is de haardos (eindelijk!) gekortwiekt. We checken uit en kopen voor de 3 uur durende terugreis naar Chiang Mai bij de bakery wat cake. Stipt om 10.15 uur vertrekt de bus. Een busstewardes aan boord controleert de tickets. Airconditioned gaan we onderweg. Na de drukke stad doorkruisen we het prachtige groene landschap met her en der eetstalletjes en tempeltjes en natuurlijk de kleurrijke dorpjes. In de verte zien we een huizenhoge Boeddha uit het groen omhoog reizen. De temp. loop al weer snel op naar 25gr. Maar in de bus blijft Het dankzij de airco koel Onderweg, links en recht rijstvelden, leuke houten dorpjes, en overal handel en nog eens handel. Om 13.30 uur landen we in Chiang Mai. Inmiddels is het 30gr. We worden verwezen naar het naastgelegen busstation voor de bus naar Pai, een soort hippiedorp met groeiende populariteit. We zien een oude aftandse bus met permanent half gesloten ramen, die op het punt van vertrekken staat naar Pai. Hij zit nagenoeg vol. We kiezen "eieren voor ons geld" en besluiten de mini-van te nemen die om 14.30 uur vertrekt voor de 3,5 uur durende tocht door de bergen. In de nabijheid liggen rond het busstation diverse restaurantjes en we besluiten er te lunchen. Rond 14.30 vertrekken we en rijden we door een prachtig bergachtig landschap met veel haarspeldbochten, dorpjes van hilltribes, de minderheden hier in noord Thailand, die ooit uit Myanmar of China zijn gevlucht en hier een moeizaam bestaan opbouwen. Rijstvelden verdwijnen langzamerhand om plaats te maken voor bossen en hier en daar nog wat akkertjes. Uiteindelijk pauzeren we 10 minuten bij wat stalletjes langs de weg waar Henk wat verrukkelijke passievruchten koopt bij een stalletje. We vervolgen onze weg om aan de rand van Pai wat pakketten van dak te halen en hier af te leveren. Het wordt inmiddels donker als we in Pai, hartje centrum, aankomen. Het busstation waar de mini-van zijn eindpunt heeft is middenin een voetgangersstraat met talloze eetzaakjes, winkels, banken en verder vol staat met eetkraampjes en kraampjes waar handgemaakte spullen worden verkocht. Het ziet er heel gezellig uit. We drinken eerst een Singha biertje en informeren bij een paar Nederlandse jongens, die 14 dagen geleden gestart zijn met een 7-maandse reis, naar een leuk overnachtingsplaats. Ze hebben een "mudhutje" net over het riviertje nabij het centrumpje. We gaan er kijken en besluiten het leuke, langs de rivier gelegen, mudhutje te nemen. We ontdekken er een niet thuis te brengen beestje en een paadje van minimieren, maar daar hebben we geen last van zolang ze zich niet in bed begeven. Boven het bed een oranje versiering wat een muskietennet blijkt te zijn die we snel om het bed spreiden tegen eventuele muggen langs het water. Er staan enkele flesjes water, zeep bij de badkamer en een tv completeert het geheel. Er is eventueel nog een derde bed. Het ziet er verder brandschoon uit. We keren terug naar het leuke straatje en kopen bij een gehandicapte dame loempiaatjes. Later op de avond hebben we ons oog laten vallen op een curryzaakje om te eten. Terwijl we de kaart bekijken wordt het bordje (kitchen closed) voor ons neus gezet zonder verder een woord te wisselen. Van zoveel gastvrijheid hebben wij niet terug. We lopen verder en constateren dat links en rechts de restaurantjes en stalletjes sluiten, c.q. verdwijnen. Uiteindelijk hebben we nog heerlijk gegeten bijeen zeer lokaal restaurantje.

121219 woensdag Pai
We ontwaken om 09.30 uur, pas bijna 12 uur later. Na een verfrissende douche ontbijten we in het inmiddels al weer drukke straatje. We kunnen lekker even internetten. Daarna gaan we proberen twee brommertjes te huren. Helaas is zo omstreeks 13.30 uur alles verhuurd. We kiezen twee fietsen uit en lunchen voor we vertrekken naar de waterval Mo Paeheng. Het is inmiddels op het heetst van de dag maar 8 km moet te doen zijn. We rijden Pai uit en passeren al stijgend het lokale hospitaaltje met indrukwekkende rolstoelen en een rolbed (wat heet) waar ze in Pokhara nog WEL jaloers op zouden zijn. De ambulance staat voor de deur. We rijden verder en het wordt landelijk. Hobbels en gaten in de weg, mooie vergezichten, houten hutjes en natuurlijk overal de onvermijdelijke handel. Eten, drinken, groente, huishoudelijke artikelen en nogal wat questhouses met huisjes die hier wel erg ver van Pai vandaan liggen maar vooral bedoeld zijn voor de trekkers. Wat zal het kosten? 100 a 150 Bath. Simpel voor alles. De weg stijgt steil omhoog. Af en toe lopen dan maar, rijstvelden links en rechts van ons. We hijgen en puffen en het stoom komt uit onze oren en het vocht uit alle klieren. Pak weg 30gr. en op het heetst van de dag. Uiteindelijk komen we doorweekt aan bij de waterval. We parkeren de fietsen op slot en lopen er heen. Het blijkt niet een overweldigende waterval te zijn maar de tocht naar boven was op zichzelf de moeite waard. We maken wat foto's en beginnen aan de afdaling. In no time zijn we terug. Onderweg zien we nog beter de prachtige omgeving en schamele dorpjes die we tijdens de zware tocht naar boven niet goed hadden gezien omdat we het toen te druk hadden met onze klimtocht. Ook bezoeken we nog twee wat's, tempels die hier overal zijn te vinden. Leek de heenweg wel meer dan 20km waar we ruim 2,5 uur over deden. De terugweg leek meer op 3 km waar we in nog geen 30 min. van terugkeren. Mar heeft zoals gebruikelijk nu -na een paar dagen- wel behoefte aan wat westers eten. We bestellen een half litertje witte chardonnay uit Zuid Afrika, nemen wat brochettes vooraf en genieten van onze pizza. Omdat Mar hiermee haar 25-jarig ambtenaarschap viert, willen we ook nog wel een toetje. Helaas, die kaart hebben ze niet. Mar wil eigenlijk wel ijs, maar helaas, ook de ijszaak is al dicht. We snuffelen nog wat rond op zoek naar de armband die Mar graag wil hebben en vinden deze uiteindelijk in een wat van de hoofdstraat terug gelegen winkeltje. Zo dat jubileum kan niet meer stuk. We keren terug naar ons mudhutje waar we de luidruchtige buren tot de orde moeten roepen. In hun enthousiasme praten ze i.p.v. fluisteren ze in het zeer gehorige 2/1 kap mudhutje. Ze zijn gelukkig prompt stil. Maar goed dat we gisternacht geen buren hadden!
Tot volgende keer, liefs vanuit het geweldig leuke Pai.