Deel 3. Op weg naar noord-west Thailand

Vandaag hebben we uitgebreid de tijd om nog wat dagen reisverslag bij te plaatsen. Dan zijn jullie meteen we een klein beetje bij.

121220 donderdag Pai - Songpong
Vroeg om 07.15 uur fietst Henk nog even naar de lokale markt. Het is al nagenoeg geheel opgeruimd. De verkopers gaan no. na de ochtenddrankje naar hun gewone werk. Een dubbele baan dus.
Er rest slechts enig vlees en vnl. wat groente. Op weg er heen passeerde ik het Thai restaurantje en vertelde de aardige man dat ik straks soep kom eten. Bij terugkeer mag ik het zelf onder zijn leiding klaarmaken. Hieronder het recept:
Beetje noodles en taugé in een vergiet-schepje in heet water 50 seconden op en neer halen en in een kom doen met een klein beetje water. Daarna een grote theelepel met in olie gebakken en uitgelekte knoflooksnippers er doorheen roeren. Anderhalve eetlepel vissaus er bij, een snufje zout en een klein beetje suiker. Vervolgens een 10-tal dunne plakjes kipfilet in de kippenbouillon garen door ze in het vergietschepje rond te draaien. Een tiental blaadjes koriander, 2 soeplepels kippenbouillon en een klein beetje peper. Eet smakelijk, een heerlijke soep.
Na terugkeer brengen we de fietsen weg en gaan we ontbijten. Vreemd genoeg lijkt veel vandaag gesloten. We belanden in een klein zaakje maar het blijkt niet zo geweldig te zijn als het uiterlijk doet geloven. Een wat slome serveerster is het voorteken dat het niet een topontbijt wordt. Een koude omelet met olijfolie en een gewone koude omelet met groente voor Mar. Brood en koffie moet apart worden besteld. We halen onze bagage op en vertrekken uit onze geweldig mudhutje. Bij het busstation aangekomen staat er net een mini-van op vertrekken. Wij vullen de laatste 2 plaatsen en staan een uur later in een stoffig Songpong. Wat een verschil met het geweldige Pai!! Nu midden in de jungle van de bergen en natuurlijk langs de weg armzalige eetstalletjes, kruideniertjes, huishoudelijke artikelen, wat ambachtelijke werkplaatsjes, brommerverhuur, herstelwerkplaatsjes, en natuurlijke een onvermijdelijke kleine overdekte markt en de alom aanwezige monniken. We reserveren meteen alvast 2 tickets mini-van voor de retourtocht naar Chiang Mai voor zaterdag om 08.30 uur. Mar wacht op het bankje bij het busshopje en Henk gaat op pad, op zoek naar Lisu guesthouse en ressort River Inn. Net voorbij de laatstgenoemde vindt Henk een bord die verwijst naar Lisu guesthouse dat zou worden gerund t.g.v. de hilltribe. Nog 1 km zegt het bordje dus vol goede moed start Henk aan de weg. Na enkele pogingen om te liften en steeds de weg vragend, stopt er een gezette, jonge vrouw op een scooter. Uit haar woorden maakt Henk op dat het nog 500m is. Ze vertelt dat ze op weg is naar teacher en school en biedt Henk een lift aan. Henk achterop. Maar het duurt en het duurt en het klimt behoorlijk stijl. Inmiddels zijn we zeker 3 km verder als Henk gebaart dat hij toch liever terug wil. Ze legt uit dat ze eerst wat moet afgeven op school waar we 2 tellen later staan. Iedereen lacht omdat er een vreemdeling mee is gekomen naar school. De leraren en de kinderen in de aan een zijde open klaslokalen worden meteen onrustig en groeten Henk uitbundig. De jongste leraar zal Henk op de motor terugbrengen. De kinderen zien er heel schattig en zeer fotogeniek uit. De lokalen zijn redelijk voorzien van leermaterialen en papier en schrijfgerei. Bij terugkeer aan de doorgaande weg bedankt Henk de leraar op de motor uitvoerig en loopt naar River Inn resort (Soppong River Inn; 356 Moo1, Soppong,Pangmapha, Mae Hong Son, Thailand; ph: +66.53.617.107; www.soppong.com; info@soppong.com) waar hij de dame die hen in de mini-van op weg van Pai naar Soppong een kamer aanbood, aantreft. ze blijkt de eigenaresse te zijn van het ressort. De medewerkster van River Inn laat Henk 3 kamers zien en Henk besluit het aan de rivierzijde gelegen 2/1 kap huisje te nemen. De dame van het ressort die die ochtend al in de mini-van een kamer aanbood biedt aan met de auto Mar op te halen. Aldus gebeurt. Ze lacht en zegt: "u wilde de kamer niet toen ik u die vanmorgen in de mini-van aanbood". Henk lacht terug en vertelt dat hij op zoek was naar Lisu guesthouse maar die niet kon vinden. Ze antwoordt dat deze mensen al zijn vertrokken naar Jamaica maar dat ze van het guesthouse niet veel maakten en dat je door de kippen uit de slaap werd gehouden. Het resort is prachtig gelegen hoog boven de in een kloof voortruisende bergbeek. Overal is de jungle dichtbegroeid aanwezig. Tegen de kloof aangedrukt het ressort waar je op een soort veranda boven de rivier heerlijk kunt relaxen. Er is Wifi en er zijn tijdschriften, meubels om te zitten en ligstoelen. In een woord een soort paradijsje. Geweldig! We besluiten niet in het restaurantje wat te gebruiken omdat de wat luie medewerkster niet bepaalt het gevoel van welkom te zijn oproept. We lopen daarom langs de stoffige weg richting centrum (whats in the name!) bestaande uit enkele kruidenierswinkels, een soort openlucht marktje onder een afdak, wat kraampjes en eetgelegenheden en 1 guesthouse. Daar lunchen we: 2x noodle soup, 1x kip(botjes) curry, 1x fried vegetables en 3 blikjes cola(Bh 150). Bestellen is vooral aanwijzen, gebarentaal, een enkel woord Engels. Aan een andere tafel rusten Lisu vrouwen uit. Tandeloze monden, sober gekleed in zwarte kleding met borduursel, slecht gebit en vaak met rood tussen de tanden. We lopen door naar een ander guesthouse om te bekijken wat het excursieaanbod is. Een wandeling van een dag voor Bh 900 lokt ons niet aan. We lopen terug en reserveren voor morgen 2 scootertjes om een dagje te gaan toeren. Als we terugkeren besluiten we om die avond in het ressort wat te gaan eten. Maar eerst gaan we heerlijk wat rondhangen en luieren op de veranda boven de bergbeek. Langzaam koelt het af en valt de avond.
Het eten in het restaurant is uitstekend. Mar kiest voor handgemaakte frites, met de schil van de aardappel meegebakken, lekker met zout en mayonaise. Daarnaast een curry kip en een massala curry kip met groenten en rijst. Er blijkt een geweldige kok aan het werk te zijn in de keuken. Weliswaar moeten we nog wat wachten omdat het onverwacht druk is maar de gerechten smaken uitstekend. We vertrekken naar onze kamer want het restaurant gaat om 21.00 uur dicht. Lekker nog wat lezen, emailen, werken en dan: "oogjes toe en snaveltjes dicht".
Liefs,
Marenhenk