Raften

Voor een dagje raften mochten we om 5.00 uur het wekkertje laten aflopen. Wij bleken de enige niet aziatische mensen te zijn (de twee witten). Na 1,5 uur in de bus werden we afgezet bij het treinstation van Beaufort. Je ziet hier duidelijk de invloed van de Engelsen. De spoorlijn is oorspronkelijk onder het beheer van de Engelsen aangelegd. Nu is het een boemeltje (enkel spoor), wat schokkend en schuddend vooruitkomt. Na een half uurtje moesten we allemaal de trein uit, vanwege de door de moussonregens weggeslagen grond onder een stukje spoor. Stukje lopen over de rails en dan wachten op de volgende boemel. Vorig jaar is de spoorlijn verzakt. Gevolg een ernstig ongeluk en de trein heeft 7 mnd niet gereden. Het uitzicht is overigens prachtig, het spoor is op de grens van het regenwoud en de rivier aangelegd. Dat levert prachtige uitzichten op. Om 11.00 krijgen we de instructies, het blijkt dat onze Aziaten niet allemaal (goed) kunnen zwemmen. Dat hoeft ook niet want je blijft op je zwemvest wel drijven, maar toch. Wij delen onze boot met 7 mensen. Henk en mar starten vooraan de boot. Alle stroomversnellingen hebben een naam en de route is circa 10 km. Na de eerste twee versnellingen, krijgen we nog instructies in het water en dan kunnen we de echte moeilijke hindernissen nemen. Onze gids heeft er zin en naar achteraf blijkt heeft hij ons via de moeilijk kant van de hindernissen gestuurd. Echt geweldig, vaak verdween de boot volledig onderwater. Henk vloog als eerste uit de boot, hij werd weer vakkundig aan bord getrokken. Uiteindelijk zijn we allemaal minimaal een keer ongevraagd het water ingegaan. Henk is door een een wat paniekerige, niet zwemvaardige aziaat, de boot uit gemept. Toen deze in zijn paniek zichzelf met zijn peddel binnenboord trachtte te houden. Mar sloeg overboord doordat een andere bootgenoot die te water ging zich aan mar vastklampte en zelfs in het water niet los wilde laten. Soms best spannend als dit halverwege de stroomversnelling was. Bij de aziaten ontstond regelmatig paniek, we begrijpen ook eigenlijk niet dat je gaat raften als je niet kan zwemmen. Zo was er een veel te zware moslima die ook in onze boot zat en die te water raakte. Het was een hele klus om haar weer aan boord te krijgen, haha. We hebben een cd vol met foto's zodat jullie kunnen zien dat het verhaal waar is. Op de terugreis begon de tropische regenbui. Deze heeft uren aangehouden en bezorgde ons enorme hoeveelheden water. Gelukkig zijn ze hier wel wat gewend, dus we zijn uiteindelijk niet weggespoeld. Vanochtend hebben we een leuke zondagmarkt bezocht. Er was van alles te koop.. Allerlei huisdieren, kleding, sieraden en geneesmiddelen in de vorm bijvoorbeeld gedroogde takken en stukken boomstam tegen slangen, insecten, hoofdpijn, kortom een soort haarlemmerolie-effect. Ook ons onbekende gedroogde vruchten, bloemen waar je een longdrink van kan maken, medicinale paddenstoelen, kortom te veel om op te noemen. Ook kon je een voetmassage door blinden ondergaan. Henk vond het heerlijk. Vanwege de dag van de kinderbescherming waren er allerlei acties, zoals gratis koffie, e.d. Morgen gaan we richting Mount Kinnabalu en hopen in Kundasang een onderkomen te vinden. Het is hier ietwat ongeorganiseerd, vergeleken met andere Aziatische bestemmingen dus het is iedere keer weer een verrassing waar we belanden. Nu nog lekker effe chillen en morgen weer op pad.
We eten vaak lokaal bij een foodcounter. Dit is een ruimte waar allerlei verschillende mensen verschillende gerechten maken. Je kiest waar je trek in hebt en je betaald of aan ieder apart of aan een persoon alles. Fooi geven wordt niet geaccepteerd, met een vriendelijk glimlach geven de lokalo's de fooi direct weer terug, want, zo stellen zij, daar hebben ze geen recht op. Het eten is heerlijk en gevarieerd.
Britte succes met afzwemmen, fijn dat je nog goed heb kunnen oefenen in Egypte. En wil je aan de Sint en piet de groeten van ons doen?
Sam wat ontzettend knap dat je z'on mooi rapport hebt, je hebt er erg je best voor gedaan en wordt nu beloond. Super hoor.
Edje fijn dat je de tuin voor ons doet.
Allemaal veel liefs.
Marenhenk