Dagje Kuching

Hoi allemaal,
Zoals gezegd, gisteren op audiëntie bij de oerang oetangs. Het was nog lastig tijdig te landen vanwege een logistiek probleem maar het questhouse was niet te verlegen om zelf even een busje in te zetten. Onderweg kregen we instructies. Het dominante mannetje Richie, de Bokito van het park, blijkt serieus gevaarlijk want heeft al meerdere bezoekers en ook parkwachters aangevallen. Een ligt er nog in het ziekenhuis. Ook vanuit het parkmanagement werd ons nog eens extra op het hart gedrukt vooral niet te wachten tot de oerang oetang te dicht bij is maar tijdig weg te rennen naar het open gebied. Wat overigens een hele klus is met 50 man over smalle en glibberige paden. Van de 26 apen hebben we er 5 gezien. Indrukwekkend! Ook waren er krokodillen. Onze privechauffeur van het guesthouse was zo vriendelijk ons bij het zeer indrukwekkende Sarawak museum af te zetten. Het bevat interessante informatie over de historie van de vele etnische groeperingen, de geschiedenis van het land en de staten, de economische ontwikkeling, de Michiel de Ruyters van het land, flora en fauna, kunst, een leuke winkel en een leuk café waarvan ons guesthouse de eigenaar bleek te zijn. Inmiddels heeft de eigenaar met ons aangelegd. Hij meende dat Henk de burgemeester van Amsterdam moet zijn, wat -ondanks de nodige ontkenningen, maar hij wil er maar niet van horen-de nodige privileges oplevert. Henk heeft hem al uitvoerig uitgelegd dat hij vanuit integriteit gezien zeer vereerd is en afziet van de privileges. Maar het is onvermijdelijk dat er een ontmoeting aankomt met de burgemeester van Kuching, waarmee hij natuurlijk bevriend is. We kennen dat wel, vriendje van vriendje, hetgeen ook weer een aardige discussie opleverde over corruptie. Henk is met hem ijs wezen halen bij de ijsfabriek waar onmiddellijk duidelijk was hoe de verhoudingen lagen tussen hem en de werknemers. Uiteindelijk zijn we afgezet bij de wereldberoemde nachtmarkt waarvan wij het idee hadden dat het zo iets zou moeten zijn als die van Thailand, Chiangmay. Ons werd op het hart gedrukt om toch vooral niet meer te betalen dan de helft van de vraagprijs, hetgeen onze verwachtingen t.a.v. wat we er zouden aantreffen nog verder verhoogde. Helaas kwamen we niet veel verder dan groenten, fruit, groenten, fruit, kip, gevogelte, vis, kip, vis, fruit, etc. Etc. Toch leuk om te zien maar geen aanrader. We bezochten ook nog DE club. Dat bleek een prive sportcentrum te zijn waar uitsluitend de leden gebruik van konden maken. Zwemmen, squashen, vechtsporten, restaurant, voetbal, tennis, etc. etc. Zou dat ons voorland zijn als de overheid qua bezuinigingen en met de huidige wereldwijde omwentelingen het verder moet laten afweten? Het kenmerkt ook de scherpe verhoudingen tussen arm en rijk. Wij mogen in ieder geval van de clubkaart van de eigenaar gebruik maken. Weer een niet te versmaden privilege. Ondertussen gaan we gewoon ons eigen weg. Nog een bezoek aan enkele chinese tempels en na een lokaal, maar wat vaag diner nabij de markt, terug gewandeld langs de waterfront voor een lekker koel biertje (Piet!) en een spelletje backgammon. Mar meent dat de tussenstand nu 2-2 is, zo meldt zij na de nodige biertjes.
Kennelijk zijn we ook nog uitleg verschuldigd over het vingertje van Mar. Vlak voor vertrek heeft Mar vrouwmoedig de aanval ingezet tijdens haar laatste wedstrijd voor de vakantie. Het bleek een wat al te overmoedige actie (of spelen de jaren een rol) met als gevolg dat het wijsvingertje de verkeerde kant uit wees. D.w.z. dat het bovenste kootje van de middelvinger van haar rechterhand dwars ligt. Voor de kenners: het strekpeesje (????) is afgescheurd. Gelukkig wist Anthoniushove (neen, niet Trammelant) er wel raad mee en met een kokertje voor 6 a 8 weken moet het allemaal weer goed komen. Wel een beetje jammer met zo'n zware rugzak (voor Henk).
Vandaag gaan we met de boot naar Kuching Wetland NP, met de boot. "Wet" gaat in ieder geval lukken want het regent. We zijn al lang blij dat we op een boot in ieder geval goed beschermd zitten tegen een tropische stortvloed. Wij hebben dan geen last van overstromingen. Haha. We bereiden nu onze verdere reis voor en hopelozen naar Bako NP te vertrekken om in een uiterst schamel onderkomen daar de nacht door te brengen. We willen daar wat prachtige bikini's maken temidden van authentiek oerwoud en de nodige apen, die naar verluid, zich ook niet. Onbetuigd zullen laten. We gaan het beleven. Jullie horen er meer van. Als het te gek wordt kunnen we altijd nog even op visite gaan en uithuilen bij Piet en Rinie. Voorwaarde is wel dat we even mogen vernemen waar jullie uithangen.
Liefs voor iedereen.
Marenhenk.