Vochtig Bako NP

Hoi luitjes,
Waar waren we ook alweer gebleven. Oh ja, de Wetlands NP. We werden bij het hotel opgehaald en na 20 minuten rijden kwamen we bij een klein haventje. Met 5 personen gingen we de boot in. Een klein eenvoudig bootje. Gemoedelijk en met een goede verzorging mat verse ananas en banaan. Met super snelheid verlieten we Kuching harbour en vlogen we over het water richting open zee om ergens en soort van zijtak van de monding in te varen. Speurtocht naar de dolfijnen. En jawel na enige tijd vonden we ze inderdaad. Lastig te vinden omdat deze soort niet uit het water springt maar alleen met de rug boven water komt. Maar heel leuk om te zien. Vervolgens naar de mangrovebossen en inderdaad ook hier apen gespot. 2 soorten de zeldzame Dutch ape oftewel neuraal en makaken. We konden ze van dichtbij zien tussen de mangroven. Vervolgens een bezoek gebracht aan een vissersdorpje, op palen, omdat het bij hoog tij onderspoelt wordt door water. Zo ook het voetbalveld dus alleen voetballen bij laag tij. Lol gemaakt met de kleine kinderen aldaar. Mensen zeer vriendelijk. Vervolgens op zoek naar de krokodillen, maa r deze lieten zich niet spotten. Als klap op de vuurpijl naar de vuurvliegjes, bomen vol. We waanden ons al in de kersttijd. Ja, dat is wel nodig als je Sinterklaas zo moet missen. Van schoen zetten komt hier niets wegens gebrek aan chocoladeletters.
De volgende morgen op weg naar Bako NP. Eerst boeken bij Bako NP forestoffice hier in Kuching. Mazzel dat we direct een bus hadden. Deze bezocht ook diverse kampongs (dorpjes), wat leuk was om te zien. Daarna gevolgd door een boottocht waarbij je wederom op topsnelheid werd weggebracht in een of ander gammel bootje. Dat levert in de tropische hitte natuurlijk een heerlijke verkoeling op door het opspattende water. Bij Bako NP aangekomen snel ingechecked, spullen opgeborgen wat zorgvuldig moet omdat de kakaken apen alles stelen. Mar had dan ook al ons voer keurig klaargelegd om te voorkomen dat eventuele inbrekers onze rugzakken zouden gaan doorzoeken. Athans dat was de theorie van Mar. Daarna uitstelend gegeten in de canteen en op pag voor onze eerste tracking. Op naar de waterval, 7km en 5 uur lopen door hte regenwoud. Werkelijk een fantastische tocht, lekker warm, lekker vochtig en na afloop je kleding uitwringen van het zoute nat. Bij terugkeer met een lekker koel biertje bij de chanteren, kwamen de neusgaten in actie, vlak voor ons neus. Gelukkig niet agressief, erg leuk om te zien. De kleine apen hadden nog geen grote neus maar een klein wipneusje. Vervolgens slopen de makaken in slagorde toe. Opa makaak voorop gevolgd door een schare nazaten. Al snel zat opa binnen en stal de bananen terwijl de overige bendeleden een poging waagden op het terras. Kleine aapjes, leuk brutaal en achteraf viel het allemaal wel mee. Wel waren we nog benieuwd hoe het op de kamer zou zijn afgelopen met de apen. Na opnieuw een heerlijke maaltijd zouden we gaan douchen. Terug bij de kamer zag Mar tot haar schrik dat er van de noten was gegeten. Neen, niet door de apen!!!!!. Er bleek een gat in de wand waardoor de muizen naar binnen kropen en dankbaar toegetast hadden van de door Mar gereed gelegde voedsel. Aangezien Mar geen fan is van muizen heeft ze die nacht ook geen of dicht gedaan. Na haar gekalmeerd te hebben zijn we maar een biertje gaan drinken om ons vervolgens aan te melden bij de nightwalk. Een interessante wandeltocht bij nacht door het regenwoud. Zeer interessant, met schorpioenen, slangen, diverse soorten kikkers, spinnen, de kingfischer, enz. Aan het eind werden we nog leuk getrakteerd op een tropische regenbui die de hele nacht aanhield.
Vanmorgen na het eten op pad voor nog een trackking. Gelukkig had Mar niet zo'n erg eenvoudige uitgekozen dus na 15 minuten lagen we al op apegapen. Doordrenkt van ons eigen zweet i.p.v. van de tropische regenbui, klommen we almaar hoger langs de rotsen omhoog. Een indrukwekkende tocht niet alleen door de zwaarte maar ook vanwege het vele afwisselende groen. De tocht was dit keer slechts 5,5 km maar de zwaarte en lengte laat zich in het tropisch regenwoud niet afmeten naar de lengte maar wel naar de stijgingsgraag en de staat van het te volgen pad met veel water, boomstronken en glibberige rotsen. Al met al goed voor zo'n 3,5 uur inspanning en zweten. In ieder geval een goede voorbereiding voor de tocht straks naar 4095m of te wel de Mount Kinabalu. Op de terugweg eerst even douchen en droge kleren aan. Dat bleek achteraf niet nodig omdat we achteraf gezien werden overvallen door een tropische regenbui tijdens de boottocht waardoor we tot op onze navel doordrenkt aankwamen. Bij aankomst opnieuw een droog shirt en uit troost maar een taxi gechartered. Heel curieus mochten we in de regen niet instappen omdat er eerst een zeil op de bank moest worden gelegd om te voorkomen dat de 3 passagiers de bank nat zouden maken. Vervolgens moest er eerst tot 2x toe een kannetje brandstof worden getank voordat we konden vertrekken. Nu zijn we we terug bij ons eigen geusthouse en zitten we heerlijk op het dakterras met het onvermijdelijke biertje na te genieten.
Morgen op weg naar Sarawak Cultural Village, een soort openluchtmuseum over deduceerde etnische groeperingen in deze staat. Wordt nog spannend hoe er te komen want we moeten het eerlijk melden, erg veel reguliere verbindingen zijn er niet dus er moet veel geïmproviseerd worden.
Dank voor de vele leuke reacties. Dat is altijd fijn als je in het buitenland zit. Fijn dat een deel van de familie weer terug op honk is en nu kunnen gaan genieten van een welverdiende (hopende we maar tenminste) Sinterklaas. Jammer dat Nini bestolen is.
Iedereen de groeten en Piet en Rini, bedankt voor de uitnodiging. Als de tropische regenbuien al te ernstig worden spoelen we vanzelf naar Bali. We sluiten niks uit!!!liefs,
Marenhenk