De volgende drie dagen

De volgende ochtend vertrekken we al vroeg richting het Tempé meer. We genieten van het uitzicht en vallen ook af en toe in slaap. De voorgaande nacht was toch iets tekort.
Onderweg stoppen we een paar keer om van het uitzicht te genieten of een bijzonder plant van dichtbij te bestuderen. Zo zien we bijvoorbeeld voor het eerst de cashewnoot. Zie foto.
Halverwege de dag begint het hard te waaien en te regenen. Het dit is bijna niet meer gestopt. Het geplande boottripje (open boot) naar het tempelhuis en de geweldige sunset wordt geannuleerd. Dan maar tussen de buien door een wandelingetje. Overigens ook leuk, alleen lijken we wel een paar bekende artiesten. Ieder zwaait naar ons en wil graag op de foto met ons. Best apart, maar ach.
Die avond eten we heerlijke gegrilde vis en gaan op tijd naar bed. Goed plan trouwens want om 5.00 uur begon de moskee naast ons al te jubelen.
We gaan nu op pad richting Bira (= strandplaats). De eerste stop is bij een wat stoffig museum over een belangrijke regionale vorst in de stad Watampone. Hij had zelfs een goede relatie met Soekarno. In de middag bezoeken we een scheepswerf, zie verder in de tekst. Daarna arriveren we bij het strand. We krijgen de bungalow het dichts bij het strand. Heerlijk! Lekker gezwommen en genoten
De volgende ochtend zijn we pas om 10.45 uur vertrokken uit ons Hotel Barra Beachin Birra. Die ochtend eerst joggen en zwemmen.
Daarna ontbijten. De makaken, nabij het hotel, laten zich zien. Onderweg passeren we opnieuw Bira, met de scheepsbouw van de typische houten pinisiboten, waar dit gebied om bekend staat. Vaak vissersboten maar ze zijn divers in grootte. Ze worden met houten pinnen in elkaar gezet op een enkele bout met moer verbinding na.
En verder veel vissers die direct aan zee wonen en de vis zelf verkopen. Overal ligt er ook zeewier te drogen.
De vissers gebruiken plastic flessen om de netten te laten drijven. Dat is nog eens recycling! Aan de netten bevestigen ze kleine zeewierplantjes die dan -afhankelijk of er veel of weinig wind staat- in 3 maanden uitgroeien tot oogstbaar zeewier.
Opeens staat er op de as van de weg een donatiebox. Je kan er ter plekke offeren voor de bouw van de moskee. Links en rechts cashewnoten plantages en wat later een rubberplantage. We passeren Bulukumba, een regionaal stadje waar het gewone leven zijn gang gaat. Witte vlaggen hangen uit ten teken dat er iemand is overleden. Overal heel veel scootertjes en ook heel veel kinderen. De scootertjes zijn soms omgebouwd voor de lokale catering die ter plaatse wordt bereid. Gevolg van al die scootertjes is dat er bij talloze huizen een handeltje wordt gedreven in benzine. Links en rechts zijn er veel viskwekerijen. En alles met een platteland uitstraling. We zien ook weer de kleine busjes met geel kenteken plaat. Ze onderhouden de verbinding tussen de diverse plaatsjes.
Het zuiden is islamitisch. Er staan dan ook talloze moskeeën.
We bezoeken een groepje vissers-vrouwen die de jonge zeewierplant-jes aan de netten bevestigen. Daarna zetten we koers naar een bijna 100m hoge waterval. We lopen er door het tropisch woud naar toe. Onderweg scoren we 4 vruchten van de candlefreuit. Nodig voor het echte Indonesische pindasaus recept. Ook wat kapokboomzaden nemen we mee.
We rijden verder voor de lunch. Maar eerst stoppen om mango's te proeven en te kopen (3 voor 10.000 rupie) en 10.000 voor een zak heerlijk zoete passievruchten en tot slot een verse zuurzakvrucht.
We lunchen in Djeneponto en rijden daarna door richting Makassar. Langs de weg worden allerlei agrarische producten verkocht en de zee blijft ons ook nabij.. Het is een schilderachtig gezicht als we via een binnenweg over de landelijke route naar Makassar rijden langs de schilderachtige maar arme dorpjes . Op de smalle weg is het beredruk. Honderden brommertjes en auto's die Makassar verlaten, busjes, soms een riksja en wat fietsers en talloze plassen, kuilen en met keitjes belegde wegdelen. Aan weerszijden allerlei warongs waar van alles te koop wordt aangeboden in deze kleine winkeltjes. Kinderen, geiten en honden die ook nog kriskras de weg oversteken. En jullie begrijpen het wel: ze hebben allemaal haast. Om 18.00 checken we in hotel d'Bugis Ocean in en duiken nog een paar uurtjes de stad in. Adieu Sulawesi, morgen nog wat in Makassar bekijken en dan vroeg in de avond met het vliegtuig naar Balie.
Liefs Marenhenk.